Ανθολογία της Ελληνικής Ποίησης (1940-1970) Γ᾽ΤΟΜΟΣ

Από την ήττα της ηθικής συνείδησης στην υπαρξιακή αγωνία
Ποιητές της Πρώτης και της Δεύτερης Μεταπολεμικής γενιάς ανθολογούνται σ’ αυτόν τόμο. Ποιητές που, γεννημένοι ανάμεσα στα 1913 και 1928 (της Πρώτης) και ανάμεσα στα 1929 και 1940 (της Δεύτερης) εκφρά­ζουν, ο καθένας ανάλογα με την προσωπική του ηλικιακή-ψυχική-οπτική γωνία απ’ όπου παρακολουθεί και βιώνει τα τραυματικά γεγονότα που σημάδεψαν την εποχή του (Πόλεμο, Κατοχή, Αντίσταση, Εμφύλιο, Ψυχροπολεμική περίοδο) την πνιγηρή αίσθηση της ήττας, της απογοήτευσης και, προκειμένου για τους αριστερούς, της προδοσίας. Ο καθένας με τον τρόπο που του υπαγορεύει η ιδιοσυγκρασιακή του ιδιαιτερότητα, η ιδεολογική του τοποθέτηση-φόρτιση, η σωματική ή η συναισθηματική εμπλοκή του στα δραματικά ιστορικά συμβάντα (Παπαδίτσας, Παυλόπουλος, Αναγνωστάκης, Σαχτούρης, Αλεξάνδρου, Κύρου, Σινόπουλος, Λειβαδίτης, Καρούζος, Πατρίκιος κ.ά. από την Πρώτη, Χριστιανόπουλος, Δημουλά, Λεοντάρης, Γκόρπας, Μέσκος, Μάρκογλου, Δενέγρης κ.ά. από τη Δεύτερη) ταυτίζει τη μοίρα της ποίησης με τη μοίρα μιας κοινωνίας που αδυνατεί να απαλλαγεί από τη διάψευση, τη συνεχή περιστολή του νοήματος και το ασυγκράτητο κατρακύλισμα των αξιών.